เข้ามา

“ขอ...ได้ไหม”

ผมหันกลับไป สายน้ำไหลอาบใบหน้า เธอคนนั้นยืนอยู่หลังกรอบประตู ดวงตาเบิกกว้าง ความกลัวจากเมื่อครู่ถูกแทนที่ด้วยบางสิ่งที่เงียบงันกว่า นั่นคือความต้องการที่จะรู้ว่าผมอยู่ที่นี่จริงๆ ยังมีชีวิตอยู่จริงๆ

ชั่วอึดใจหนึ่ง เราสองต่างนิ่งงัน แล้วผมก็พยักหน้า

“อืม” ผมตอบเสียงห้าว “ได้สิ”

เธอ...